Prematüre Bebek Bakımı Nasıl Olmalı?

Prematüre olmak, erken doğmuş olmak demektir. Prematüre bebekler en güncel kabul edilen tanıma göre, 37. gebelik haftasından önce doğarlar ve bu haftadan önce doğan tüm bebekler prematüre olarak kabul edilir.

Prematürelik türleri

Hamilelik dönemine gelmeden doğmak, tüm organ ve sistemlerin daha az olgunlaşması anlamına gelir ve organların yanlış gelişmesine neden olabilecek patolojilerin görülme sıklığı daha fazladır. Mantıksal olarak, prematüre bebek doğduğunda ne kadar az gebelik haftası geçirirse, o kadar fazla sorun yaşayabilir. Ayrıca, bunlar genellikle daha ciddidir ve daha uzun vadeli sonuçları olabilir.

Evrensel bir sınıflandırma yoktur, ancak aşağıda gösterilen şu anda en yaygın olarak kabul edilen sınıflandırmadır:

• Son derece erken . 28. gebelik haftasından önce doğmuş. Neyse ki, bu alt grup tüm canlı doğumların sadece %1-2’sini oluşturmaktadır.
• Çok erken doğmuş yenidoğanlar . Gebeliğin 29 ve 31,6 haftaları arasında doğmuştur.

Bu gruplar tüm prematüre doğumların yaklaşık %20’sini oluşturmaktadır. En ciddi kısa ve uzun vadeli sağlık sorunlarına, daha yüksek ölüm oranlarına sahiptirler ve neonatolojide en fazla finansal destek, sağlık hizmeti süresi ve araştırma kaynaklarını gerektirirler.

• Orta derecede erken . 32 ve 34,6 haftalar arasında doğmuştur.
• Geç preterm . Gebeliğin 35 ve 36,6 haftaları arasında doğmuştur.

Prematüreliğin Nedenleri ve Risk Faktörleri

Her 10 hamile kadından yaklaşık 1’i erken doğum yapacaktır. Doğum öncesi bakıma rağmen, bu yüzdeler son yıllarda değişmedi ve hatta biraz arttı. Bu, diğer nedenlerin yanı sıra, yardımcı üreme tekniklerindeki artışın yanı sıra hamile kadınların yaşının artmasından kaynaklanmaktadır; bu, maternal veya fetal komplikasyonlar nedeniyle daha fazla çoğul gebelik yüzdesi ve 37. haftadan önce indüklenen daha fazla doğum eylemi gibi sonuçlara yol açmaktadır.

Herhangi bir hamileliği yönetmedeki ana zorluklardan biri, erken doğum riski daha yüksek olan kadınların belirlenmesidir, çünkü bu popülasyon için erken doğumları azaltmada yararlı olduğu gösterilen özel terapötik stratejiler vardır.

Erken doğum için ana risk faktörleri aşağıda özetlenmiştir:

• 34. haftadan önce erken doğum öyküsü olan kadınlar . Bu en önemli risk faktörüdür. Prematüre doğumların sayısı ve erken doğan bebeklerin doğduğu gebelik yaşı yeni gebelikte risk teşkil etmektedir.
• Rahim faktörleri . Konizasyon veya trakelektomi gibi uterus cerrahisi; septal veya bikornuat uterus gibi uterus malformasyonları; endometriyal boşluğu deforme eden miyomlar.
• Mevcut gebelikte komplikasyonlar . Çoklu gebelik; 2. veya 3. trimesterde kanama; amniyotik sıvı hacmindeki değişiklikler (çok fazla veya çok az); erken doğum riski; suyun erken gelmesi; piyelonefrit, pnömoni veya apandisit gibi sistemik enfeksiyonlar .
• Vücut kitle indeksi (BMI) ile tanımlanan beslenme . BMI’si 19’un altında olan çok zayıf kadınların, muhtemelen yetersiz beslenme nedeniyle azalmış uterus akışına bağlı olarak daha yüksek prematürite riski vardır. Benzer şekilde, yağ dokusu spontan doğumu tetikleyen inflamatuar proteinler ürettiği için obezite de bir risk faktörü olarak kabul edilir. Ek olarak, bu kadınlar, doğumun erken başlamasına neden olabilecek yüksek tansiyon ve diyabet gibi anne komplikasyonları açısından daha büyük risk taşırlar .
• Bir çocuğun doğumu ile yeni bir hamilelik arasındaki süre 6 aydan az ise, erken doğum riski iki katına çıkar.
• Tütün ve diğer toksinlerin tüketimi . Sigara içenlerin erken doğum ve gecikmiş intrauterin fetal büyüme riski daha yüksektir.
• Sosyal faktörler. Düşük sosyoekonomik ve eğitim düzeyleri ile stres veya depresyon gibi psikososyal faktörler prematürelik riskini biraz artırır.

Doktora ne zaman gitmeli?

Erken doğum riskine karşı bizi uyaran klinik belirtiler şunlardır:

• 2. ve 3. trimesterde kanama. Plasental nedenler (örneğin plasenta previa) dışında, kanamanın varlığı erken membran rüptürü ve erken doğum riski gibi komplikasyonları etkiler.
• Rahim kasılmalarının görünümü. Menstrüasyon tipi ağrının eşlik ettiği göbeğin sertleşmesi gibi belirtiler bizi olası erken doğum riskine karşı uyarmalıdır.
• Amniyotik sıvı kaybı. İstem dışı idrar, vajinal akıntı kaybı göz ardı edildiğinde, vajina yoluyla herhangi bir sıvı kaybı erken membran yırtılması olasılığı konusunda uyarır.

Fizik muayeneye ek olarak, tıbbi konsültasyon, prematürelikle ilgili herhangi bir komplikasyonu ekarte etmek için vajinal ultrason , kardiyotokografik veya kan analizi de dahil olmak üzere çeşitli teşhis prosedürlerini içerecektir .

Prematüre ne demek?

Bebeğe anne karnında tam olarak gelişmesi için gereken süre verilmediği için erken doğum bebek için tehlikelidir. Prematüre bebekler, özellikle çok erken doğanlar, genellikle apne, solunum stresi bozukluğu, sarılık, anemi vb. tıbbi komplikasyonlardan muzdariptir. İşte Evde Birkaç Erken Bebek Bakımı İpuçları:

Nedeni ne olursa olsun, prematürelik belirli sağlık sorunlarıyla ilişkili bir risk faktörüdür ve bu nedenle prematüre yenidoğanlar vücut ısılarını uygun şekilde düzenleyebilene, emme yoluyla doğru besleninceye ve apne atakları olmayana kadar hastaneye yatırılır. Normalde hastaneden taburculuk, postmenstrüel yaşın 34 ila 40. haftaları arasında ve hastanın gösterdiği ciddiyet düzeyine bağlı olarak 1800-2000 g arasında gerçekleşir. Eve döndüklerinde, bu çocukların bir dizi sağlık hizmeti gereksinimleri vardır ve özellikle yaşamlarının ilk 1-2 yılında yakın tıbbi izlemeye ihtiyaçları vardır.

Hijyen . Yeni doğan bebekleri kucağınıza almadan önce daima ellerinizi sabun ve suyla yıkamanız çok önemlidir ve kıyafetlerinin ve odalarının temizliğine özellikle dikkat etmelisiniz. Antiseptiklerin sistematik olarak kullanılması gerekli değildir. Enfeksiyon bulaştırabileceğinden insanlarla temastan kaçınılmalıdır.

Çevre . Prematüre bebeklerin vücut yağı daha az olduğundan, sıcaklıklarını doğru bir şekilde düzenlemek için normalde sarılmalıdırlar. Oda sıcaklığı 21ºC ile 24ºC arasında olmalıdır; yenidoğan ne çok soğuk ne de çok sıcak olmalıdır. Vücut sıcaklıkları 36,5ºC ile 37ºC arasında olmalıdır. Tavsiye edilen minimum sıcaklığın altındaysa, vücut sıcaklıklarını artırmak ve daha az kilo almak için kalori tüketirler; sürekli yüksek ateşleri varsa, ani bebek ölümü sendromu riski daha yüksektir.

Besleme . Yeni doğan bebekleri beslemenin en iyi yolu anne sütüdür, diğer birçok avantajının yanı sıra bağışıklık sistemini güçlendirmeye yardımcı olur. Prematüre bebeklerin çok sık yemesi gerekir (günde sekiz ila on kez). Bebek doğrudan emzirilemiyorsa, anne sütü bir besleme tüpü, şırınga veya biberonla verilebilir. Genel olarak, bu bebeklerin uygun bir büyüme düzeyini sürdürebilmeleri için daha fazla kalori katkısına ihtiyaçları vardır.

Aşılar . Bu yeni doğanlar resmi aşı takvimine uymalı ve kronolojik yaşlarına göre aşılanmalıdır. Grip aşısı aile ortamında herkes için tavsiye edilir.

Uyku . Yeni doğanlar normalde günde 16 ila 18 saat uyurlar ve prematüre bebekler daha da fazla uyuyabilir. Sırtüstü yatırılmalı (sırtüstü pozisyonda) ve beşikte oyuncak veya başka nesneler olmamalıdır.

Ziyaretler . Özellikle başlangıçta ziyaretlerin sınırlandırılması ve bulaşıcı hastalığı veya soğuk algınlığı olan kişilerle temastan kaçınılması tavsiye edilir. Solunum yolu hastalığı olan bir kişinin yenidoğana 2 metreden daha yakın olmaması ve kirli ellerle dokunduğu nesnelerden hastalığı bulaştırabileceği için ellerini sık sık yıkaması gerekir.

Yürüyüşe çıkmak. Hava izin verirse, bebek sokakta yürüyüşe çıkarılabilir. Olası enfeksiyonu önlemek için, çok sayıda insanın bulunduğu yerlerden daima kaçınmak gerekir.

Nörosensör stimülasyonu . Yenidoğanlar, nörogelişimlerini kolaylaştırmak için uyaran almalıdır. Bu nedenle bebek ve anne-baba arasındaki iletişim esastır. Bebekle yumuşak bir şekilde konuşmalı, tutmalı ve onunla oynamalıdırlar.

Tıbbi takip . Prematüre yenidoğanların, özellikle doğum ağırlığı 1500 g’ın altında olanlar için özel tıbbi izlemeye ihtiyacı vardır. Nörogelişimleri periyodik olarak izlenmelidir. Son derece erken doğmuş bebekler, nörolojik hasarı olan hastalar veya takip sırasında uyarı işaretleri görülen hastalar, erken uyarı ve multidisipliner tedavi için fizyoterapist, psikolog, konuşma terapisti vb. gibi belirli merkezlere gitmelidir. Ayrıca, klinik evrimlerine bağlı olarak, diğer uzmanların yanı sıra bir göğüs hastalıkları uzmanı, pediatrik endokrinolog, kardiyolog, gastroenterolog ve beslenme uzmanı veya nöropediatristten bakım gerektirebilirler.