Ebeveyn kayırmacılığı, bir çocuğa diğerinin pahasına haksız tercihli muamelede bulunmanın algılanan veya fiili uygulaması olarak tanımlanır. Çoğu durumda, ana babalar çocuklarına eşit davranmaya kararlı olsalar bile, bunu söylemenin yapmaktan daha kolay olduğunu çok geçmeden anlarlar. Kayırmacılığın birçok farklı türü ve favorileri oynamanın çeşitli nedenleri vardır, bunlardan bazıları şunlardır:
- Cinsiyet, karakter veya davranış açısından bir çocuğun ebeveyn(ler)inden biri veya her ikisi ile diğerinden daha fazla ortak noktası vardır.
- Belirli bir çocukla daha fazla zaman geçirmek ve diğerleriyle yeterli zaman geçirmemek.
- Doğum sırası: ebeveynler ilk ve son doğan çocukları ortanca çocuklara tercih eder.
- Ebeveynler, hoş ve sevecen çocuklara karşı daha duyarlıdır.
- Ortalama veya yetersiz bir çocuktan ziyade yüksek başarılı bir çocuğu tercih etmek.
- Kayırmacılık (bilinçli veya bilinçsiz olarak) birçok ebeveyn tarafından uygulanmaktadır. Bununla birlikte, kardeşler arasında tutarlı, belirgin ve keyfi muamele farklılıkları olduğunda sorun olmaya başlar.
Her Şeyi Etkiler
Favori çocuklar yüksek düzeyde özsaygı ile büyürler (bazen çarpıtılmış veya yanlış yönlendirilmiş olsalar da). Bununla birlikte, çoğu zaman kuralların kendileri için geçerli olmadığı izlenimi altındadırlar. Ayrıca, yakın ilişkilerde zorlanmaları ve diğer kardeşler tarafından yabancılaşma ve sevilmeme olasılıkları yüksektir.
Ayırımcılık yapılan çocuklar , çok çalışmanın ve kararlılığın arzu ettikleri ödülleri almayacağına inanarak, yenilgi duygularına karşı savunmasız büyürler. Ayrıca saldırganlık, dikkat ve duygusal sorunlar (örneğin depresyon ve/veya kaygı) gibi zihinsel sağlık sorunları riskini de artırırlar.
Eşlerinin bir çocuğa uygunsuz bir şekilde bağlanmasını gözlemleyen ebeveynler muhtemelen huzursuz olurlar. Bu ebeveynlerin ruh sağlığı ve ebeveynlik becerileri risk altındadır. Bu yıkıcı davranışın taklit edilmesi ve gelecek nesillere “aktarılması” için de ihtimal vardır.
Adil Eşit Değildir
- Beklentilerinizi çocuklarınızın yaşına, öğrenme eğrilerine, kişiliğine vb. daha uygun olacak şekilde ayarlayın.
- Evdeki tüm işler veya sorumluluklar (yani çöpleri çıkarmak, yerleri paspaslamak ve masayı temizlemek), en küçükleri bile kardeşler arasında adil bir şekilde devredilmelidir – tabii ki yapabildikleri zaman. Herkes katkıda bulunmalı, ancak görevleri yaşa uygun tutmayı unutmayın.
- Tüm çocuklarınızla haftada en az bir kez kaliteli bire bir zaman geçirin. Sadece birkaç dakikalık dikkat, güvence ve sevgi gösterisi onlar için çok şey ifade edebilir.
- Çocuğunuzun her birine başarılı olmak için aynı fırsatları sağlayın. Ebeveynlik kaynaklarınızı (örneğin sevgi, ilgi, para vb.) her bir çocuğunuzun ihtiyaçlarına göre yönetmek zor olabilir. Bu nedenle önceden plan yapın ve daha deneyimli ebeveynlerden (yani kendi ebeveynleriniz veya arkadaşlarınızdan) veya hatta profesyonel aile danışmanlarından tavsiye veya fikirler almaya çalışın.
- Alınan ödüllerin, hediyelerin veya cezaların çocuğun yaşıyla orantılı olduğundan emin olun. 3 yaşındaki bir çocuğun öfke nöbetlerine 13 yaşındaki bir çocuğa vereceğiniz gibi tepki vermemelisiniz veya 12 yaşındaki çocuğunuzla aynı hediyeyi 17 yaşındaki çocuğunuz için satın almamalısınız.
- Eşinizden her zaman tavsiye ve destek alın ve konuşun. Bazen bazı hatalarımız ancak eylemlerimize farklı bir perspektiften bakıldığında barizdir.
- Her çocuk farklıdır ve ebeveynler onların benzersiz özelliklerine ve ihtiyaçlarına uygun şekilde yanıt vermelidir – tek beden herkese uymaz. Sonuç olarak, tüm çocuklarınız, sahip olduğunuz sayı ne olursa olsun, farklı ve kendi yollarında güzel bir şekilde benzersizdir – bu gerçeği takdir edin ve kutlayın. Verebileceğiniz herhangi bir farklı muameleden haberdar olmak için elinizden gelenin en iyisini yapın ve mümkün olduğunca adil olmaya çalışın.
