Utangaç çocukların ebeveynleri, yeni arkadaşlar edinmekte zorluk çekeceklerinden, haksız durumlarda kendilerini ayakta tutamayacaklarından, yeteneklerinin fark edilmeyeceğinden, başkalarının pasifliklerinden yararlanacağından veya fırsatların geçip gideceğinden endişe duyabilirler. Utangaç çocukları desteklemek için birçok neden var. Bunun onların hikayesi haline gelmemesi için yapılacak şeyler var. Bu makalede, kim olduklarını anlayıp kabul ederken onları güçlendirmenin yollarına bakacağız.
Utangaç davranış birçok şekil ve boyutta gelir. Bir çocuk oyun sırasında boş ve uzak kalarak çok sık gözlemci rolünü üstlenebilir. Evi ziyaret eden bir yabancıyı selamlamak istemeyebilir. Öğretmenin teşvikine rağmen, soru sırasında sınıfta sessizce oturabilir. Bir mağazadaki bir ürünün fiyatını sormak veya bir restorandaki menüyü istemek gibi yabancılardan bilgi istemekte zorlanabilir. Grup aktiviteleri sırasında ölçülü ve sessiz olmaktan doğum günü partilerinden kaçınmaya kadar, utangaçlığın farklı dereceleri vardır.
Çoğu insan durumsal utangaçlık yaşar (belirli durumlarda utangaçtırlar) ve bu nedenle utangaç çocukların günlük olarak yaşadıkları bazı duygulara aşinadırlar. Onlar için utangaçlık bir kişilik özelliğidir. Çocukların sosyal etkileşimlerinin olumsuz olmasını beklediklerinde ve başkaları tarafından yargılanmaktan veya incelenmekten korktuklarında yaşadıkları bir iletişim zorluğudur.
Utangaçlığın mizaçlı bir eğilim olduğu göz önünde bulundurulduğunda, çekingen çocukları desteklemenin en iyi yolunun, onların ihtiyaçlarını karşılamak ve onları sosyal beceriler geliştirmeye teşvik etmek, kaygılarına karşı sağlıklı baş etme mekanizmaları bulmak ve kaçınma davranışlarını azaltmak bir arada olduğu görülmektedir. Utangaçlık nispeten istikrarlı bir özellik olduğundan, bu çocukların uzun vadede coşkulu, parti insanının kalbine dönüşmelerini beklemek çok fazla. Utangaç karakterleri gelişimlerine önemli bir sınır getirmediği sürece, utangaç çocuklara değer verilmeli ve oldukları gibi kabul edilmelidir. Bununla birlikte, utangaç çocukları güçlendirmek için yapılabilecek şeyler nelerdir?
Utangaç Çocuğa Ebeveynlik Yapmak
Dışa dönük bireylerin özelliklerine çok değer veren bir dünyada, utangaç çocukların genellikle düzeltilmesi gereken yanlış bir şeyleri olduğu varsayılır. Bununla birlikte, utangaçlık basitçe onların mizacının bir parçası olan bir kişilik özelliğidir . Çocuklar benzersiz kişiliklerle doğarlar , ancak bu özelliklerin çocuk geliştikçe ortaya çıkmasında çevre önemli bir rol oynayabilir. Açıkça görülen şey, utangaçlığın, çocukların bu özelliğin değişen seviyelerine sahip olduğu bir sürekliliğe düştüğüdür. Önemli olan, utangaç bir çocuğun çevrelerindeki dünyayla etkileşiminin benzersiz yolunu takdir etmek için farklı karakter özelliklerinin benimsenmesi gerektiğini hatırlamaktır.
Çocuklar çeşitli özelliklerle donatılmıştır ve bunlar hayatlarının tüm alanlarını etkiler. Utangaçlık, çocuklarının iyi bir benlik imajına sahip olmadığını düşündükleri için çoğu ebeveynin endişe duyduğu bir özelliktir. Bununla birlikte, birçok utangaç çocuğun güçlü bir benlik kavramı vardır. Genellikle derin düşünürler ve harika dinleyicilerdir, ancak aynı zamanda iç huzurlarını da çok korurlar. Sağlıklı bir özgüvene sahip utangaç çocuklar kibar, mutlu ve göz teması kurarlar. Sadece sessizdirler ve yeni durumlara ve insanlara ısınmak için yavaştırlar. Ve evet, daha aşırı utangaçlık özellikleri, göz temasından kaçınma, davranış sorunları ve aşırı korku gibi endişelere neden olabilir. Bu, yetişkinlerin devreye girmesi ve yardım etmesi gerektiği zamandır.
Bir çocuğun utangaç kişiliğini beslemenin anahtarı, etiketlerden kaçınmak ve utangaçlığı onlardan uzaklaştırmaktır. Bu onların uyum sağlayamadıklarını ve bir şeylerin yanlış olduğunu düşünmelerini sağlayacaktır. Bunun yerine sabırlı olun ve kişiliklerinin doğal bir şekilde gelişmesine izin vererek yol boyunca onları cesaretlendirin . Utangaç, şefkatli ve duyarlı bir çocuğun güzel niteliklerini takdir etmek, onları daha parlak hale getirecektir. Ve utangaçlık çok aşırı olduğunda, bu gerçekten bir endişe nedenidir. Çocuklara sabır göstermek ve olumlu sosyal senaryoları canlandırmasına yardımcı olmak, onları hazırlıksız rahatsız edici durumlara zorlamaktan çok daha olumlu bir yaklaşım olacaktır.
Cesaretlendirici ortamlar, bir çocuğun kişiliğinin bireysel gelişimi için hayati öneme sahiptir. Yetişkinler, çocukların farklı mizaç ve özelliklere sahip olduğunu ve en iyi ortamlar verildiğinde en iyi potansiyellerini geliştirebileceklerini anlamalıdır. Utangaç çocuklarla etkileşim kurarken yargıyı ve “düzelt” zihniyetini ortadan kaldırmak , olumlu bir benlik imajını güçlendirmede ve güvenin gelişmesine yardımcı olmada uzun bir yol kat edecektir. Bir çocuğun doğuştan gelen özelliklerini beslemek, onları değiştirmeye çalışmaktan daha başarılı bir yaklaşım olacaktır ki bu da geri dönüşü olmayan, uzun vadeli etkileri olabilir. Sabır ve destek, utangaç bir çocuğun iç huzurunun parlamasına izin verir, böylece etrafındaki herkes onun parladığını görebilir.
Utangaçlığın üstesinden gelmek bir meydan okumadır, ancak bununla başa çıkmanın birçok yolu vardır. Utangaç çocuklar rahat bir sosyal hayata sahip olabilecekleri, kendilerini ifade edebilecekleri ve içinde bulundukları topluma ait olduklarını hissedebilecekleri bir noktaya gelebilirler. Elbette, günün sonunda, eğer korku denklemin bir parçası değilse ve utangaçlık onları anlamlı bir hayat yaşamaktan, sessiz veya içe dönük olmaktan, partilerden hoşlanmamaktan veya rahat olmadıkları insanlardan kaçınmayı seçmekten alıkoymuyorsa hoşgörü ve kabul ile karşılanmalıdır.
