Anne ve Bebek Sağlığı Konusunda Tüm Bilgiler

Çocuklarda Çalma Davranışı

Çocuğunuzun hırsızlık yaptığını veya yalan söylediğini öğrendiyseniz, onun ve davranışlarından dolayı gerçekten hayal kırıklığına uğramış hissediyor olabilirsiniz. Onlar tarafından aldatılmış gibi hissedebilir ve böyle bir şey yaptıklarından dolayı incitebilirsiniz.

Çocuklar neden hırsızlık yapar?

Çocuklar çeşitli nedenlerle hırsızlık yapar ve her olay farklıdır ve bireysel nedenlerle motive edilir. Bir çocuk bir dükkandan, okuldan, arkadaşlarından, aile üyelerinden vb. çalmış olabilir. Çaldıkları her ne ise, yaptıklarının ciddiyetini ve olası sonuçlarını belirtmek önemlidir. Olumsuz bir itibar kazanabileceklerini ve başkalarının onlara güvenmeyeceğini bilmelerini sağlayın. Ayrıca hırsızlık yaparak yasayı çiğnemiş olabileceklerini ve bunun tek başına ciddi sonuçları olabileceğini belirtmek de önemlidir.

Çocuğunuz, arkadaşlarını etkilemek ve akranları arasında uyum sağladığını hissetmek için bir şey çalmış olabilir. Normalde sahip olmalarına izin verilmeyen bir şeyi satın almak istedikleri için çalmış olabilirler. Dikkat çekmek için çalmış olabilirler, çünkü bazen olumsuz dikkat bile hiç olmamasından daha iyi görünebilir. Eksik bir şey fark ederseniz, ister sahiplensinler ister yalan söylesinler dikkat çekmişlerdir. Bu bir yardım çağrısıysa, duygusal sağlıklarını keşfetmelerine yardım etmeniz gerekebilir.

Masumiyet Çağı
Bir ile üç yaş arasındaki küçük çocuklar ara sıra kendilerine ait olmayan şeyleri alırlar, ancak niyetleri çalmak değildir. Mülkiyet kavramını ve bir şeyin yalnızca birine ait olabileceğini anlamak için çok küçüktürler. Hala ‘senin’ ve ‘benim’ kavramlarını geliştirmeleri gerekiyor, bu yüzden sevdikleri bir şey gördüklerinde, onu almanın doğru olduğunu düşünüyorlar. Yani üç yaşındaki bir çocuk oyun arkadaşının oyuncağıyla alıp geldiyse, ebeveynlerinin aşırı tepki vermesine gerek yok. Ona sadece oyuncağın arkadaşına ait olduğunu ve onunla oynamak istediğini, bu yüzden oyuncağı geri vermenin en iyisi olacağını açıklamanız gerekiyor. Ayrıca çocuğunuza oynayacak bir sürü oyuncağı olduğunu hatırlatabilirsiniz.

Küçük çocuklar da kimlik arayışlarının bir parçası olarak bazı şeyleri alabilirler. Örneğin bir çocuk, babasının saatini ya da ağabeyinin en sevdiği video oyununu ona aidiyet duygusu verdiği için alabilir. Onu çeken nesnenin kendisi değildir. Babasına veya erkek kardeşine ait olan bir şeye sahip olmanın bir şekilde onu onlardan hoşlanmasını sağladığını hissediyor. Bunları almanın doğru ve yanlışını düşünmemiştir. Suçluluk daha sonraki bir aşamada gelişir.

Daha büyük çocuklar ve hırsızlık
Altı yaşından ergenliğe kadar çocuklar hırsızlık yaptıklarında yaptıklarının doğru olmadığının kesinlikle farkındadırlar. Bu zamana kadar, geçmişte benzer davranışlar ebeveyn kınama ve onaylamama ile karşılanabileceğinden, vicdanları gelişmiştir. Bu nedenle, bu yaş grubundaki çocuklar kendilerine ait olmayan bir şeyi aldıklarında, gizli ve sinsi olma eğilimindedirler. Genellikle çaldıkları nesneyi saklarlar ve karşılaştıklarında muhtemelen almayı reddederler. Daha küçük bir çocuğu, ne yaptığının farkında olmadığı gerekçesiyle kendisine ait olmayanı aldığı için affetmek nispeten kolaydır. Ancak, doğru ile yanlış arasındaki farkı bilecek yaştaki çocuklarla karşılaşan ebeveynler, bu ‘suçlu’ davranış karşısında dehşete düşerler.

Ebeveynlerin kafası genellikle karışır çünkü çocuklarının ‘çaldığı’ nesnenin zaten sahip olduğu bir şey olduğunu anlarlar. Bu nedenle, hırsızlık açıklanamaz. Peki sorun gerçekten nerede yatıyor? Yalnızlık bir açıklama olabilir. Çocuk, ebeveynleri ile olan ilişkilerinde yakınlık eksikliği hissediyor veya arkadaş edinmekte zorlanıyor olabilir. Bu durumda, para çalarak akranlarının sevgisini satın almaya çalışabilir veya bu dolambaçlı bir şekilde ilgi ve şefkat arzusunu tatmin etmeye çalışabilir. Hırsızlığın kökleri korku, küskünlük, kıskançlık vb. duygularda da olabilir.

Onlara paranın değerini öğretin. Paranın kazanılabileceğini açıklayın ve çocukları harçlık karşılığında ev işleri yapmaya teşvik edin. Bütçelemenin ve tasarruf etmenin ne kadar önemli olduğunu ve sizden çalarlarsa, bunu telafi etmek için başka şeyler olmadan gitmek zorunda kalabileceklerini anlamalarını sağlayın.

Diğer insanların duyguları hakkında konuşun. İnsanların çalınmalarının ne kadar kötü hissettirdiğini anlamalarını sağlamaya çalışın. Kendilerini bu konuma getirmelerini ve en sevdikleri oyuncak gibi sevdikleri bir şey alındığında nasıl hissedeceklerini düşünmelerini isteyin.

Çocukluğunuzdan örnekler paylaşmak veya ağlayan kurt gibi masallar hakkında konuşmak isteyebilirsiniz, böylece yalan söylemenin veya çalmanın ve yakalanmanın sonuçlarıyla ilişki kurabilirler.

Çocuklarda Çalma Davranışı İle Uğraşmak

Ebeveynler disiplin ve aşağılama arasındaki ince çizgide yürümelidir. Büyük bir sorun yaratmanın ve çocuğa büyük bir suç işlemiş gibi davranmanın bir faydası olmaz. Bu sadece çocuğu korkutmaya yarar. Bir ebeveyn, çocuğunun bir şey çaldığından kesinlikle eminse, çocuğa, nesnenin çocuğa ait olmadığını bildiğini bildirmelidir. Daha sonra çocuğa nesneyi nereden aldığını sormalı ve sonra onu gerçek sahibine geri vermesi için ısrar etmelidir. Ebeveyn, çocuk özür dilemeye, eşyayı iade etmeye veya bir dükkandan almışsa parasını ödemeye gittiğinde, dükkâna veya eşyanın ait olduğu kişiye refakat ederek çocuğa yardım edebilir. Çocuğu aşağılamak gerekli değildir,

Ebeveynlerin ayrıca çalma ve ödünç alma arasındaki farkı netleştirmeleri gerekir. Eşyalarını almadan önce diğer kişiye sormaları gerektiğini çocuklarına açıklamalıdırlar. Diğer kişi malını ödünç vermeyi reddediyorsa ve çocuk hala onu alıyorsa, bu ödünç almak değil, çalmaktır. Çocuğun önce istemesi, diğer kişinin rızasını vermediği için bir fark yaratmaz. Bu şekilde, ebeveynler çocuklarına başkalarının eşyalarına saygı duymayı, başkalarının eşyalarını kullanmadan veya almadan önce sorma adabına sahip olmayı ve kişisel tatmini ertelemeyi öğretmelidir.

Çalma tekrarlayan bir davranışsa, ebeveynler sorunun temel nedenini düşünmelidir. Çocuğun dikkat çekmek için ya da yalnızlık ya da sevgi eksikliğinden çaldığını hissederlerse, durumu düzeltmeleri gerekir. Gerekirse, hırsızlık kronikse ebeveynler bir çocuk psikoloğu veya danışmanına başvurabilir.

Cevap Bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Bu web sitesi deneyiminizi geliştirmek için çerezleri kullanır. Bununla iyi olduğunuzu varsayacağız, ancak isterseniz vazgeçebilirsiniz. Kabul etmekMesajları Oku