Bebek Bakımında Anne ve Babanın Rolü
Hayatın ilk yılında babalar neden önemlidir?
Bir bebeğin doğumundan sonra hayatınızda meydana gelen pek çok değişiklik vardır. Doğumdan sonra ebeveynler genellikle bebeklerinin tüm bakım ihtiyaçları karşısında bunalmış hissederler. Tarihsel olarak, anneler, yaşamın ilk yılında bebeklerin birincil bakımını üstlenen kişiler olmuştur . Bu, emzirme, bir annenin daha önceki küçük kardeşlerine bakma veya bebek bakıcılığı deneyiminden veya doğumdan sonra kızının annelik rolündeki değişimini desteklemek için anneannenin varlığından etkilenmiş olabilir.
Bugün birçok kadın, doğumdan önce eşleriyle aynı düzeyde bebek bakım deneyime sahiptir. Pek çok anne, işe dönebilmek için emzirmek yerine biberonla beslemeyi tercih ediyor, aileler küçülüyor, bu nedenle küçük kardeşlere maruz kalma azaltılıyor ve fiziksel mesafe, anneannelerin doğumdan hemen sonra kızlarına yardımcı olmak için uzun süre kalmalarını engelleyebilir.
Yenidoğan bakımına anneler kadar ebeveynler de dahil olmalıdır
Yine de, kadınlar hala yaşamın ilk yılında yeni doğan bebeklerin ve küçük bebeklerin birincil bakım verenleridir. Annenin “ne yapacağını bilmesi” veya “nasıl daha iyi yapacağını bilmesi” düşüncesi varlığını sürdürmeye devam ediyor. Bebekler ve küçük çocuklarla sınırlı deneyime sahip iki çalışan ebeveyne sahip modern aile, doğumdan sonra bebeğin ihtiyaçlarını karşılamak için sağlıklı bir dengeyi keşfetmek için eşit donanıma sahip olmalıdır.
Ayrıca, bakıma babaların dahil olması anne, baba ve bebek için sağlıklıdır . Anneler doğumdan sonra “lohusalık sendromu” veya daha ciddi doğum sonrası depresyon riski altındadır . Psikolojik sıkıntı, bir kadının doğum sonrası depresyon geliştirme riskini etkiler . Psikolojik sıkıntı şunları içerir: yorgunluk, uykusuzluk, beden imajı değişikliği, fiziksel rahatsızlık, bebeğin ihtiyaçlarını karşılama kaygısı ve doğumla ilgili anılar (işler iyi gittiyse veya zorsa).
Babalar bu riski azaltmada önemli bir faktördür. Bebek bakımına aktif olarak katılan babalar, annelere öz bakıma odaklanmaları için daha fazla zaman tanır. Bu öz bakım, anneler için psikolojik sıkıntıyı azaltmaya yardımcı olabilir.
Babalar bebek bakımına nasıl yardımcı olabilir?
Bir babanın aktif katılımı şunları içerebilir:
- bebek bezi değiştirme
- bebeğe banyo yaptırmak
- Bebeği emzirmek için anneye getirmek ve daha sonra bebeği geğirmek için almak
- Pansuman
- yatıştırıcı
- Besleme (eğer biberonla besleniyorsa)
- Ek olarak, babalar annelere destekleyici bakım sağlayabilir. Destekleyici bakım, yemek hazırlamayı, çamaşır yıkamayı, alışverişi ve temizliği içerir .
Anne ve baba arasında bebek bakımıyla ilgili sağlıklı bir denge kurmanın anahtarı, her iki ebeveynin de bebeklerini sevdiğini ve ellerinden gelenin en iyisini yapmak istediklerini anlamaktır. Her ebeveyn bebeğe farklı bakacaktır çünkü onlar farklı insanlardır. Bebeğe güvenli bir şekilde bakıldığı sürece, her ebeveynin kendi tarzında bebeğe bakım sağlamasına izin vermek için toleranslı olmalıdır.
Maalesef anneler, babaları nasıl bakım sağladıkları konusunda eleştirme eğilimindedir. Bu, babaları yardım etmeye daha az istekli hale getirebilir. Ve babalar, bebeğe nasıl bakılacağını öğrenmek için öğrenme süreci boyunca çalışmak yerine anneden yardım isteme eğilimindedir. Her iki durumda da bu, bebeği bakım almanın yalnızca bir yoluna alışmaya teşvik eder.
Hem baba hem de anne bebeğe eşit olarak baktığında ne gibi faydalar elde edilebilir?
Ebeveyn bakımını yalnızca bir şekilde deneyimleyen bebekler, bu yönteme yönelik bir tercih geliştirebilirler. Bu, bebekte katılık yaratabilir ve sürekli aynı şekilde bakılmadığı takdirde mutsuz veya rahatsız olmasına neden olabilir. Bu katılık, yalnızca eşit olmayan iş dengesini pekiştiren bir kısır döngü haline gelebilir – baba bakım sağladığında bebek ağlar, anne babayı bakımı gerektiği gibi yapmadığı için eleştirir ve baba bebeğin ihtiyaçlarını karşılamaya çalışmak yerine bundan vazgeçer. Zamanla, bebeğe bebeğin alıştığı şekilde bakma yükü annenin üzerinde olacak ve baba doğrudan bebek bakımından kurtulacaktır. Dolayısıyla bebek bakımı ile ilgili emeğin eşit dağılımı olamaz.
Anneye sağladığı faydaların yanı sıra, baba bebek bakımından eşit derecede sorumlu olduğunda, bebek de yarar sağlar. Bebeğin farklı şekillerde bakılmaya alışması iyi bir şeydir. Bu, anne ve babanın uzakta olması gerektiğinde bebeğin diğer insanlardan bakım alma konusunda daha esnek ve rahat olmasına yardımcı olur . Bu esneklik, bebeğin büyükanne ve büyükbaba, kreş yada arkadaşlar ve aile tarafından bakılmasını kolaylaştırır. Bebek daha az streslidir ve rutin veya alışkanlıktaki bir değişikliğe karşı mücadele etmez.
Günümüzün modern ailesinde, yeni doğan ve küçük bebeklere bakmak için eşit donanıma sahip anne ve babalar bulunmaktadır . Anahtar, her iki ebeveynin de eşit olarak katılmasına, farklılıkları kabul etmesine ve yargılamadan veya aynı tip bakımı sürdürmeden birbirlerine destek sağlamasına izin veren bir aile ortamı oluşturmaktır. Faydaları küreseldir; annelerin öz bakım için daha fazla zamanı olur ve psikolojik stres riskini azaltır, babalar aktif olarak katılma ve bebeğinin gelişimine etki etme fırsatına sahiptir ve bebekler esnek olmayı öğrenir ve farklı şekillerde bakılma konusunda rahattır. Babaların katılması herkes için bir kazan-kazan durumu yaratır.